تمام آنچیزی که بهعنوان سرمایه اصلاحات تلقی میشد، از درون صندوق های رأی بهدست آمده بود. به عبارت دیگر خاتمی جایگاه خود را مدیون اقبال توده های مردم در دوم خرداد 76 در پای صندوقهای رای می داند. بنابراین طبیعی است که به صندوق رای احترام بگذارد و ساختاری را که منجر به بهقدرت رسیدن او شده است، تخریب نکند.
اگر چه در 22 خرداد 88 توهم، شیطنت و ساده اندیشی و توطئه دست به دست هم داد و بزرگترین دستاورد نظام مردم سالار دینی را دستخوش آسیب کرد، ولی اندیشه بازگشت به قدرت از طریق صندوق های رأی و کسب وجاهت مردمی انگیزه ای است که نمی توان از کنار آن به سادگی عبور کرد.
خاتمی اگر بازیخورده داستان فتنه بوده است و یا اگر میدان دار تحولات بعد از آن، اکنون، به این نتیجه رسیده که ادامه راه گذشته بر خسارات جریان اصلاحات می افزاید، البته اگر چیزی از اصلاحات مانده باشد و تلقی عمومی آن است که جلوی ضرر را هر کجا که بگیری نفع است، باز اگر از سرمایه، چیزی باقی مانده باشد.
انتشار خبر رأی دادن خاتمی در بعداز ظهر 12 اسفند در یک روستا نزدیک تهران بهدور از دید خبرنگاران اگرچه برای نیروهای انقلاب با ذوق زدگی همراه نبود، ولی لایه هایی از جریان اپوزیسیون را بهشدت دچار شک کرد. آنها که تمایل داشتند از این نردبان همچنان بالا رفته و فرضیه های خود را بر دوش خاتمی و امثال او به این طرف و آن طرف بکشند، به یکباره همه اندوخته های خود را طعمه حریق دیدند. خاتمی که عقبه ای دیگر در پشت سر خود حس نمی کرد، وقتی صفوف رأی دهندگان را دید و شنید، حداقل خود را در عقب صف در یک جایی جای داد تا شاید در آینده دوباره به اول صف برگردد. اگرچه دنیا دار امکان است. ولی همانگونه که آب رودخانه به عقب بر نمی گردد، جریان رو به رشد و تکامل انقلاب اسلامی نیز از ایستگاههای گذشته عبور نخواهد کرد. همواره رویشهای جدیدی در راه بوده و باید منتظر این رویشها بهخصوص در عرصه مجلس نهم و انتخابات ریاست جمهوری آینده بود.
دکتر حسن نیلی**استاد دانشگاه شیراز
[ پنج شنبه 91/1/3 ] [ 1:56 عصر ] [ سید امین افضلی ]